- tripēs 2
- Triphylia
- triplāris
- triplex 1
- triplex 2
- triplicātio
- triplicēs
- triplico
- triplinthius
- triplus
- Tripolis
- Tripolitānus
- triportentum
- Triptolemus
- tripudio
- tripudium
- tripūs
- triquetrum
- triquetrus
- trirēmis 1
- trirēmis 2
- trīs
- trissito
- trisso
- trīste
- trīsticulus
- trīstificus
- trīstis
- trīstitia
- trīstitiēs
- trīstitūdo
- trīstor
- trisulcus
- trisyllabus
- tritavia
- tritavus
- tritē
- trīticeus
- trīticum
- Trītōn
- Trītōnes
- Trītōnia
- Trītōniacus
- Trītōnis 1
- Trītōnis 2
- Trītōnius
- trītor
- trītūra
- trītūrātio
- trītūrātor
- << >>
- trīst|e
- Prieveiksmis. Skiemenys: LB (2)
- Jokantas 1936
trīstis, e (adv. -e) su comp. ir sup.
1)a) nuliūdęs, nusiminęs, liūdnas tristes capite demisso terram intueri; cum sederem domi tristis; subst. *oderunt hilarem tristes tristemque iocosi.b) trop. liūdnas, apsiniaukęs, skaudus, nelaimingas tempora, dies, fama, sors, *funera, *bella, *fatum; subst. *tristia miscentur laetis.2)a) rūstus, paniuręs, šiurkštus tristis et severus senex; vultus, iudex, *navita (= Charon), responsum L, silentium L, genus orationis, *nefas bjaurus, *Tartara tamsus.b) trop. apie skonį: gaižus, kartus *absinthium, *sucus.
- Kuzavinis 2007
- trīst|e adv. [trīstis] (comp. ~ius C) 1. liūdnaĩ (resonāre H); graũdžiai (flēre P);2. suñkiai (cūrāre C);3. griežtaĩ; aštriaĩ (respondēre C)
- trīst|e adv. [trīstis] (comp. ~ius C)