- utcumque 1
- utcumque 2
- ūtēns
- Utēns
- ūtēnsilia
- ūtēnsilis
- ūtentior
- uter 1
- uter 2
- uterculus
- utercumque
- utercunque
- uterīnus
- uterlibet
- uternam
- uterque
- uterum
- uterus
- utervīs
- utī 1
- ūtī 2
- ūtibilis
- Utica
- Uticēnsēs
- Uticēnsis
- ūtile
- ūtilis
- ūtilitās
- ūtiliter
- utinam
- utiquam
- utique
- ūtor
- utpote
- utputa
- utquid
- utquomque
- utrālibet
- utrārius
- utrāsque
- utriculārius
- utriculus 1
- utriculus 2
- utrimque
- utrimquesecus
- utrinde
- utrō
- utrōbi
- utrōbīque
- utrōlibet
- << >>
- ūtil|is, e
- Būdvardis, 3 linksniuotė (taisyklingas būdv. tipas), 2 galūnių. Skiemenys: LBB (3)
- Jokantas 1936
ūtilis, e (adv. -iter) su comp. ir sup. [utor]
1) tinkamas, geras homo ad nuliam rem utilis; locos sibi utiles amiserat S; su gen. *radix medendi utilis; su in: parum utiliter in praesens certamen L; su inf.2) naudingas pax mihi bello utilior videtur; subst. *qui miscuit utile dulci; su inf. nunquam est utile peccare; su acc. c. inf. accusatores multos in civitate esse utile est.
- Kuzavinis 2007
- ūtil|is, e adj. [ūtor] (comp. ~ior C, sup. ~issimus C) 1. naudìngas (rēs C; pāx C); cibus aegrō ~is Ce ligóniui naudìngas maĩstas;2. tiñkamas, gẽras (ad aliquid Pl; alicuī reī Cs; alicūjus reī O);3. vėl. jur. analògiškas (interdictum Dig)
- ūtil|is, e adj. [ūtor] (comp. ~ior C, sup. ~issimus C)