- aegror
- aegrōtātio
- aegrōto
- aegrōtus 1
- aegrōtus 2
- Aegyptiī
- Aegyptius
- Aegyptus
- Aeliānus
- aelinos
- Aelius 1
- Aelius 2
- Aëllō
- Aemiliāna
- Aemiliānus
- Aemilius 1
- Aemilius 2
- aemula
- aemulāmentum
- aemulātio
- aemulātor
- aemulātus
- aemulo
- aemulor
- aemulus 1
- aemulus 2
- aēna
- Aenāria
- aēnātor
- Aenēa
- Aeneadae
- Aeneadēs
- Aenēās
- Aenēātēs
- aēneātor
- Aenēis
- Aenēius
- aēneum
- aēneus
- Aenīa
- Aeniānes
- Aenidae
- Aenīdēs
- aenigma
- aenigmāticē
- aenigmāticus
- aenigmatista
- Aeniī
- aēnipēs
- Aēnobarbus
- << >>
- 2. aemul|us, ī m
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LBB (3)
- Jokantas 1936
aemulus 3 a) besivaržąs, besirungiąs, einąs lenktynių, besistengiąs susilyginti su kuo arba pasiekti ką *aemula lingua; aemulus laudis ir laudi trokštąs garbės; klasikų tik subst. aemulus, ī m lenktynininkas, konkurentas mearum laudum; Hannibal aemulus itinerum Herculis L.b) pavydus, pavyduliaująs aemula senectus; subst: -us, ī m ir -a, ae f pavydninkas, konkurentas Carthago, aemula imperii Romani S.c) = par lygus †summis oratoribus; *tibia tubae aemula.
- Kuzavinis 2007
- 2. aemul|us, ī m [1. aemulus] 1. varžõvas, konkureñtas C;2. šaliniñkas, sekė́jas; Zēnōnis ~ī Stōicī nōminantur C Zenòno sekė́jai yrà vadìnami stòikais;3. pavyduõlis T
- 2. aemul|us, ī m [1. aemulus]
