- didrachmum
- dīdūco
- dīductio
- Didyma
- Didymae
- Didymēon
- diēcula
- diērēctē
- dīērēctus
- diēs
- diesis
- Diēspiter
- diēta
- dif-
- diffāmātio
- diffāmo
- differēns 1
- differēns 2
- differenter
- differentia
- differitās
- differo
- differtus
- diffībulo
- difficile
- difficilis
- difficiliter
- diffictus
- difficultās
- difficulter
- diffīdēns
- diffīdenter
- diffīdentia
- diffidī
- diffīdo
- diffindo
- diffingo
- diffissus
- diffīsus
- diffiteor
- difflo
- diffluo
- difflūxio
- difflūxus
- diffringo
- diffūdī
- diffugio
- diffugium
- diffugo
- diffundito
- << >>
- difficil|e
- Prieveiksmis. Skiemenys: LBBB (4)
- Susiję: difficiliter; difficulter
- Jokantas 1936
dif-ficilis, e (adv. -ciliter ir papr. -culter, taip pat †difficile) su comp. ir sup. [dis-facilis]
a) sunkus padaryti arba atlikti iter, aditus; palus sunkus pereiti; causa, bellum; difficile dictu; ad eloquendum; ad fidem difficile L; difficile est su inf.; su acc. c. inf.; †su ut.b) trop. apie žmogų: sunkus, rūstus, susiraukėlis, surūgėlis, nekantrus, nenuolaidus, kietas senex; difficilis parens in liberos; (homo) difficillimā naturā N; *difficili bile tumet iecur.
- Kuzavinis 2007
- difficil|e adv. [difficilis] (comp. ~ius Cs, sup. ~limē C) suñkiai, nelengvaĩ, sù vargù VP, PM