- dēclāmo
- dēclārātio
- dēclārātīvus
- dēclārātor
- dēclāro
- dēclīnābilis
- dēclīnātio
- dēclīnis
- dēclīno
- dēclīve
- dēclīvis
- dēclīvitās
- dēclīvus
- dēcoco
- dēcocta
- dēcoctio
- decoctor
- dēcoctum
- dēcoctus 1
- dēcoctus 2
- dēcollo
- dēcōlo
- dēcolor
- dēcolōrātio
- dēcolōro
- dēcontor
- dēcoquo
- decor 1
- decor 2
- decorāmen
- decōrē
- decoro
- dēcorticātio
- dēcortico
- decōrum
- decōrus
- dēcoxī
- dēcrēmentum
- dēcrēpitus
- dēcrēsco
- dēcrētōrius
- dēcrētum
- dēcrētus
- dēcrēvī
- dēcubitus
- dēcubuī
- dēcucurrī
- decuī
- decuma
- decumāna
- << >>
- dēcoqu|o, ere; coxī, coctum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Susiję: dēcoco; dēcoctus 1; dēcoxī
- Jokantas 1936
dē-coquo, coxī, coctum 3
a) išvirti, išvirinti olus; trop. suavitas decocta (apie kalbą) minkštas bejėgis saldumas; †subst. dēcocta, ae f (sc. aqua) Nerono išrastas virintas šaltas gėralas.b) nuvirti pars quarta argenti decocta erat L sulydžius trūko ketvirtos sidabro dalies.c) trop. absol. išaikvoti, praleisti, prašvilpti savo turtą, subankrutyti praetextatum te decoxisse.
- Kuzavinis 2007
- dēcoqu|o, ere; coxī, coctum [dē + coquo] 1. išvìrti, išvìrinti (olus H);2. subrandìnti, sunokìnti; pass. ~ī subrę́sti, sunókti (beneficiō sōlis Pa);3. prk. išeikvóti (praléisti, prašvil̃pti) tur̃tą; sužlùgti, subankrutúoti Pe, PM
- dēcoqu|o, ere; coxī, coctum [dē + coquo]