- exim
- eximiē
- eximius
- eximo
- exin
- exinānio
- exinde
- exintero
- existentia
- exīstimantēs
- exīstimātio
- exīstimātor
- exīstimo
- existo
- exīstumo
- exitiābilis
- exitiālis
- exitio
- exitiōsus
- exitium
- exitus
- exlēx
- exobrutus
- exobsecro
- exodium
- exolēsco
- exolētus
- exolēvī
- exolo
- exonerātio
- exonero
- exoptātus
- exopto
- exōrābilis
- exōrātio
- exōrātor
- exorbeo
- exorcismus
- exorcisso
- exorcista
- exorcizātio
- exorcizātor
- exorcizo
- exōrdior
- exōrdium
- exoriēns
- exorior
- exōrnātio
- exōrnātor
- exōrno
- exōro
- exorsa
- exōrsus 1
- exōrsus 2
- exortīvus
- exortus 1
- exortus 2
- exos
- exōsculor
- exossis
- exosso
- exossus
- exōstra
- exōsus
- exōticum
- exōticus
- expallēsco
- expallidus
- expando
- expansio
- expansus
- expassus
- expavēsco
- expecto
- expectoro
- expedio
- expedītē
- expedītio
- expedītus
- expello
- expendo
- expēnsa
- expēnso
- expēnsum
- expēnsus
- expergēfacio
- expergēfactio
- expergēfīo
- expergī
- expergifico
- expergificus
- expergīscor
- expergitē
- expergo
- experiēns
- experienter
- experientia
- experīmento
- experīmentum
- experior
- experrēctus
- >>
- exōr|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Kuzavinis 2007
- exōr|o, āre, āvī, ātum vt [ex + ōro] 1. prašýti, maldáuti (deōs O); įkalbinė́ti (aliquem Pl);2. išprašýti, išmel̃sti (aliquem rem ab aliquō Pl);3. (su)kélti, (su)žãdinti; faciēs ~at amōrem O grõžis žãdina méilę
- exōr|o, āre, āvī, ātum vt [ex + ōro]