- collātio
- collātīvus
- collātor
- collātro
- collātus 1
- collātus 2
- collaudātio
- collaudo
- collaxo
- collēcta
- collēctānea
- collēctāneus
- collēctīcius
- collēctio
- collēctīvus
- collēctum
- collēctus 1
- collēctus 2
- collēga
- collēgī
- collēgium
- collēvī
- collēvo
- collībertus
- collibet
- colliculus
- collīdo
- colligātio
- colligo 1
- colligo 2
- collīminium
- collīmo
- collīneātio
- collīneo
- collīnio 1
- collinio 2
- collino
- collīnus
- colliquefactus
- colliquēsco
- collis
- collīsī
- collīsio
- collīsus 1
- collīsus 2
- collitus
- collocātio
- colloco
- collocuplēto
- collocūtio
- << >>
- collib|et, ēre, uit (itum est)
- Veiksmažodis, 2 asmenuotė, beasmenis. Skiemenys: LBB (3)
- Susiję: collubet
- Jokantas 1936
col-libet (collubet), libuit ir libitum est 2 tinka, patinka si quid collibuit T; mihi collibitum est.
- Kuzavinis 2007
- collib|et, ēre, uit arba itum est imp. [con + libet] (pa)tìkti; mihi ~et Pl mán patiñka; sī quid ~uit Te jéi kàs patìko; mihi ~itum est C mán patìko