- Hadrūmētum
- haec
- haece
- Haedī
- haedīle
- haedilia
- haedillus
- haedīna
- haedīnus
- Haeduī
- haedulea
- haedulus
- haedus
- Haemōn
- Haemonia
- Haemonidēs
- Haemonis
- Haemonius
- haemorrhoicus
- Haemus
- haereo
- haerēs
- haerēsco
- haeresiarcha
- haeresis
- haereticus 1
- haereticus 2
- haesī
- haesitābundus
- haesitāns
- haesitanter
- haesitantia
- haesitātio
- haesitātor
- haesito
- haesus
- hāgētēr
- hagiographa
- hahae
- hahahae
- Halaesa
- Halaesīnus
- halagora
- halcyōn
- hālēc
- Halēs
- Haliacmōn
- haliaeetus
- Haliartiī
- Haliartus
- halica
- Halicarnāssiī
- Halicarnāssus
- Halicyae
- Halicyēnsēs
- Halicyēnsis
- halimon
- hālito
- hālitus
- hallēc
- hallelūia
- hallex
- hallūc-
- hālo
- hālophanta
- halōs
- halōsis
- haltēres
- hālūcinātio
- hālūcinor
- Halus
- Halys
- halysis
- hama
- hamadryas
- hamarthrītis
- hāmātilis
- hāmātus
- Hamilcar
- hāmiōta
- Hammōn
- hammonitrum
- hāmo
- hamula
- hāmulus
- hāmus
- Hannibal
- Hanno
- haphē
- hara
- Hāran
- harēn-
- Hariī
- hariola
- hariolātio
- hariolor
- hariolus
- harmonia
- Harmonia
- harmonicus
- harpago 1
- >>
- haesitanti|a, ae f
- Daiktavardis, 1 linksniuotė (taisyklinga), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LBLBB (5)
- Jokantas 1936
haesitantia, ae f [haesito] mikčiojimas.
- Kuzavinis 2007
- haesitanti|a, ae f [haesitāns] 1. mikčiójimas, užsikirtìmas (linguae C);2. prk. suglumìmas, sumišìmas Se etc.
- haesitanti|a, ae f [haesitāns]