- nāta
- natābulum
- nātāle
- nātālēs
- nātālicia
- nātālicius
- nātālis 1
- nātālis 2
- nātālitās
- natātio
- natātor
- natātōria
- natātōrius
- natātus
- natēs
- nātī
- natinor
- Nātio
- nātio
- natis
- nātīvitās
- nātīvitus
- nātīvus
- nato
- nātrīx
- nātūra
- nātūrālis
- nātūrāliter
- nātus 1
- nātus 2
- nātus 3
- nauarchus
- nauclēricus
- nauclērus
- Naucratēs
- naucum
- naufragium
- naufrago
- naufragus
- naulium
- Naulochus
- naulum
- naumachia
- naumachiāriī
- Naupactōus
- Naupactus
- Naupliadēs
- Nauplius
- nausea
- nauseābilis
- << >>
- nātūrāl|is, e
- Būdvardis, 3 linksniuotė (taisyklingas būdv. tipas), 2 galūnių. Skiemenys: LLLB (4)
- Jokantas 1936
nātūrālis, e (adv. -iter) [natura]
a) gimtasai P. Scipio naturalis Pauli filius, adoptione Africani nepos L.b) natūralus, iš prigimties, įgimtas mensis, dies, nox sunt naturalia; portus, tumulus, bonitas N; alacritas naturaliter innata; moles naturaliter obiecta; subst. in his primis naturalibus natūraliuose dalykuose.c) gamtos, gamtą liečiąs quaestiones.
- Kuzavinis 2007
- nātūrāl|is, e adj. [nātūra] 1. natūralùs (mors Pl); tìkras (fīlius L);2. gamtõs (historia PM; lēx C); gam̃tą liẽčiantis (quaestiōnēs Se); gamtõs sukùrtas (portus L);3. prigimtiẽs, prigimtìnis; į̃gimtas (nōtio C; bonitās N); jūs ~e C prigimtìnė téisė
- nātūrāl|is, e adj. [nātūra]