- mundulē
- mundulus
- mundus 1
- mundus 2
- mūnerābundus
- mūnerālis
- mūnerārius
- mūnerātio
- mūnerigerulus
- mūnero
- mūneror
- mūnia
- mūniceps
- mūnicipālis
- mūnicipātim
- mūnicipium
- mūnificē
- mūnificentia
- mūnificus
- mūnīmen
- mūnīmentum
- mūnio
- mūnis
- mūnītē
- mūnītio
- mūnīto
- mūnītor
- mūnītus
- mūnus
- mūnusculum
- Mūnychia
- Mūnychius
- mūraena
- mūrālis
- Murcia
- murcidus
- mūrēna
- Mūrēna
- mūrēs
- mūrex
- Murgantia
- Murgantīnī
- Murgantīnus
- muria
- muriāticum
- muriāticus
- mūricīdus
- mūrilegium
- mūrīnus
- murmillo
- << >>
- mūnīti|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLBA (4)
- Jokantas 1936
mūnītio, ōnis f [munio]
a) sutvirtinimas, mūrijimas, pylimų pylimas, sutvirtinimo darbas castrorum; audivit non multum superesse munitionis N; milites munitione prohibere; munitiones viarum et fluminum kelių tiesimas ir tiltų statymas.b) trop. įtvirtinimas, tvirtovė, apkasai, pylimas, bastionas urbem munitionibus saepire N; m. perducere apsigynimo linija; †castella et munitiones idoneis locis imposuit; munitiones incendere N.
- Kuzavinis 2007
- mūnīti|o, ōnis f [mūnio] 1. įtvìrtinimų stãtymas (castrōrum Cs); ~ōne mīlitēs prohibēre Cs trukdýti kareĩviams statýti įtvìrtinimus;2. prk. įtvìrtinimai; tvirtóvė C, N;3. tiesìmas (viārum C); stãtymas; ~o flūminum T tìltų stãtymas per̃ upès
- mūnīti|o, ōnis f [mūnio]