- Quīntīlis 2
- Quīntilius
- Quīntius
- quīntō
- quīntum
- quīntuplex
- quīntuplus
- quīntus
- Quīntus
- quīntusdecimus
- quīpiam
- quippe
- quippiam
- quippinī
- quīquī
- Quir.
- Quirīnālia
- Quirīnālis
- Quirīnus
- quiris
- Quiris
- quirītātio
- quirītātus
- quirīto
- quirītor
- quis 1
- quīs 2
- quisnam
- quispiam
- quisquam
- quisque
- quisquilia
- quisquiliae
- quisquis
- quītus
- quīvī
- quīvīs
- quō 1
- quō 2
- quōad
- quōcircā
- quōcumque
- quōcunque
- quod 1
- quod 2
- quod 3
- quōdammodo
- quoddam
- quodlibet
- quodnam
- << >>
- 1. quō
- Prieveiksmis. Skiemenys: L (1)
- Jokantas 1936
quō adv. [abl. iš quis, qui]
1)a) interr. kur? quo, quo scelesti ruitis?; statuisti, quo quemque proficisci placeret; trop. kam? kuriam galui? *quo mihi fortunam, si non conceditur uti?b) indef. kur nors si quo publice proficisceris.c) relat. kur quo se conferant, non habebunt.2) kuo, dėl ko, dėl to quo factum est, ut N dėl to pasidarė, kad; prie comp. juo — juo homines quo plura habent, eo ampliora cupiunt.3) conjunct.a) = ut eo kad tuo; prie comp. kad juo in funeribus sublata erat celebritas mulierum, quo lamentatio minueretur; legem brevem esse oportet, quo facilius ab imperitis teneatur.b) non quo ne kad non quo otium sequerentur, sed ut N; utar oratione perpetua, non quo hoc sit necesse, verum ut experiar.
- Kuzavinis 2007
- 1. quō adv. [quis; 1. quī] 1. kur̃, kur̃ liñk; ~ vadīs? kur̃ einì?; ~ , ~ scelēstī ruitis? H kur̃, kur̃, nedõrėliai, ver̃žiatės?;2. kur̃, kamè; ~ locī? H kur̃?; ~ gentium? Pl, ~ terrārum? L kur̃ pasáulyje?;3. kíek, kaĩp tolì; ~ āmentiae progressī sunt! C kíek jiẽ pàžengė beprotỹstės liñk!;4. kám, kuriám tìkslui; ~ tantam pecūniam? C kám tíek pinigų̃?;5. dė̃l tõ; ~ factum est, ut ... N dė̃l tõ pasidãrė, kàd ...;6. kuõ; id, ~ vulgus maximē dēlectātur C taĩ, kuõ minià labiáusiai džiùginama;7. kur̃ nórs; si ~ mē īre vīs Pl jéi nóri, kàd àš kur̃ nórs eĩčiau
- 1. quō adv. [quis; 1. quī]