- oppīgnero
- oppīlātio
- oppīlo
- oppingo
- Oppius
- oppleo
- opplētus
- opplōro
- oppōno
- opportūnē
- opportūnitās
- opportūnus
- oppositio
- oppositus 1
- oppositus 2
- opposuī
- oppressī
- oppressio
- oppressor
- oppressus 1
- oppressus 2
- opprimo
- opprobrāmentum
- opprobrātio
- opprobrium
- opprobro
- oppugnātio
- oppugnātor
- oppugno 1
- oppugno 2
- opputo
- ops
- Ops
- ops-
- optābilis
- optandus
- optātio
- optātīvus 1
- optātīvus 2
- optātō
- optātum
- optātus
- opticē
- optimās 1
- optimās 2
- optimē
- optimum
- optimus
- optio 1
- optio 2
- << >>
- opprobri|um, ī n
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: LABB (4)
- Sirvydas 1642
-
Odwoływam com mowił, Habeo pro non dicto, recanto opprobria, retracto dicta. Atſzaukiu ku tariau. - Vrągánie ſię, nágrawánie, Inſultatio, opprobrium, exprobatio. Iźrugoimas, iźmetineimas ing akis.
-
- Jokantas 1936
- opprobrium, iī n [opprobro] a) priekaištas, plūdimas, šmeižtas hoc ei opprobrio fuit N; *opprobria dicere; *opprobria rustica fudit.b) trop. gėda, gėdos dėmė *o. generis, †maiorum.
- Kuzavinis 2007
- opprobri|um, ī n [opprobro] 1. príekaištas; barìmas, plūdìmas O, H;2. gė́da, negarbė̃ C, N
- opprobri|um, ī n [opprobro]