- admoenio
- admōlior
- admomordī
- admoneo
- admonita
- admonitio
- admonitor
- admonitōrium
- admonitrīx
- admonitum
- admonitus 1
- admonitus 2
- admonuī
- admordeo
- admorsus 1
- admorsus 2
- admōtio
- admoveo
- admūgio
- admulceo
- admūnio
- admūnītio
- admurmurātio
- admurmuro
- admutilo
- adn-
- adoleo
- adolēscēns 1
- adolēscēns 2
- adolēscentia
- adolēscentior
- adolēscentula
- adolēscentulus 1
- adolēscentulus 2
- adolēscenturio
- adolēsco 1
- adolēsco 2
- adolēvī
- Adōn
- Adōneus
- Adōnis
- adōnis
- adoperio
- adoperor
- adoperta
- adopīnor
- adoptābilis
- adoptātīcius
- adoptātio
- adoptio
- << >>
- admutil|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LBBA (4)
- Jokantas 1936
ad-mutilo 1 sužaloti; trop. apgauti, apmauti ką aliquem usque ad eutem P.
- Kuzavinis 2007
- admutil|o, āre, āvī, ātum vt [ad + mutilo] 1. nugrémžti, nuskùsti, plikaĩ nukir̃pti (aliquem usque ad cutem Pl); sužalóti, sugadìnti;2. prk. apgáuti, apmáuti Pl
- admutil|o, āre, āvī, ātum vt [ad + mutilo]