- certātio
- certē
- certifico
- certioro
- certisso
- certitūdo
- certō 1
- certo 2
- certum
- certus
- cērula
- cērussa
- cērussātus
- cerva
- cervārius
- cervīcal
- cervīcātus
- cervīcula
- cervīnus
- cervīsia
- cervīsiārius
- cervīx
- cervus
- cēspes
- cessātio
- cessātor
- cessī
- cessim
- cessio
- cesso
- cessus
- cestrosphendonē
- cēstus
- cētārium
- cētārius
- cētē
- cētera
- cēterō
- cēterōquī
- cēterōquīn
- cēterum
- cēterus
- Cethēgus
- cētra
- cette
- cētus
- ceu
- Cēus
- Ceutronēs
- Cevenna
- << >>
- cessāti|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLBA (4)
- Sirvydas 1642
-
Odłog, nieſpráwianie źiemie. Culturæ neglectus, ceſſatio ab aratione agri. Requietus ager, requietum aruum, inarata terra. Dirwonas.
-
Przeſtanek, poprzeſtánie, Ceſſatio, intermiſſio. palowimas.
-
Sądow wywołánie, Iuris ceſſatio, iuſtitium, Tieſu iźſzaukimas.
-
vſtáwánie choroby, Deceſſio, deceſſus, remiſſio morbi, ceſſatio. Palowimas, palauba.
-
- Kuzavinis 2007
- cessāti|o, ōnis f [cesso] 1. delsìmas, vìlkinimas; nōn datur ~o Pl del̃sti negãlima;2. neveiklùmas, niẽko neveikìmas C;3. ramýbė; nihil ~ōne melius existimāre C niẽko labiaũ nevértinti ùž ramýbę
- cessāti|o, ōnis f [cesso]