- cistella
- cistellātrīx
- cistellula
- cisterna
- cisternīnus
- cistifer
- cistiger
- cistophorus
- cistula
- citātē
- citātim
- citātio
- citātus
- citer
- citerior
- citerius
- Cithaerōn
- cithara
- citharista
- citharistria
- citharizo
- citharoedicus
- citharoedus
- Citiēī
- Citieus
- citimus
- citissimē
- Citium
- citius
- cito 1
- cito 2
- citrā 1
- citrā 2
- citrea
- citrētum
- citreum
- citreus
- citrinus
- citrō
- citrum
- citrus
- citumus
- citus
- cīvī
- cīvicus
- Cīvīlis
- cīvīlis
- cīvīlitās
- cīvīliter
- cīvis
- cīvitās
- cīvitātula
- clādēs
- clam 1
- clam 2
- clāmātor
- clāmito
- clāmo
- clāmor
- clāmōsē
- clāmōsus
- clanculārius
- clanculō
- clanculum 1
- clanculum 2
- clandestīnō
- clandestīnus
- clango
- clangor
- Clanis
- Clanius
- clārē
- clāreo
- clārēsco
- clārico
- clārificātio
- clārifico
- clārificus
- clārigātio
- clārigo
- clārisonus
- clāritās
- clāritūdo
- Clarius
- clāro
- Claros
- clāruī
- clārus
- classiāriī
- classiārius
- classicī
- classicula
- classicum
- classicus
- classis
- Clastidium
- Claterna
- clātra
- clātrātus
- clātrī
- clātro
- >>
- cīvit|ās, ātis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LBL (3)
- Sirvydas 1642
-
Mieyſkie, prawo mieſzkánia w mieście zá mieſzczanina. Ius ciuitatis. Mieſcioniſte.
-
Mieyſkie, w kupne do miaſta, Pretium ciuitatis. Mokieſtis áźu prijemimu mieſcioniſten, áźu mieſcioni.
-
Hordá Tátárſka. Tartarorũ cætus, ciuitas, Reſpublica. Sueyga, wiſotine Totoriu.
-
Miáſto, Ciuitas, Vrbs. Mieſtas.
-
Miedzyrzecze. Interamna terra, ciuitas. Terpupiey, terpupis, terpupe.
-
Mieſzczánie, miáſto, Ciuitas, vrbs. Mieśćionis. gen: niu.
-
Stołeczne miáſto, Vrbs regia, ciuitas regia. Mieſtas pirmiauſias.
-
wkradam ſię do miaſtá. Irrepo in ciuitatem. Iſiwagiu.
-
- Jokantas 1936
cīvitās, ātis f (gen. pl. -um ir -ium) [civis]
a) piliečio teisė, pilietybė Romana; dare alicui civitatem; aliquem civitate donare; c. amittere; in populi Romani civitatem suscipi; ius civitatis iš pilietybės plaukiančios teisės.b) piliečių visuma, piliečiai, bendruomenė, valstybė omnis c. Helvetia; rex civitatem liberam servire sibi coegit; civitatem administrare, instituere, condere, augere L.c) trop. piliečių namų visuma, miestas †saepta mūris; in insulā incultā posita; taip pat = †Roma.
- Kuzavinis 2007
- cīvit|ās, ātis f [cīvis] 1. pilietýbė, pilietýbės téisė; ~ātem Rōmānam assequī T (adipīscī C) gáuti (įgýti) Ròmos pilietýbę; āmittere ~ātem C netèkti pilietýbės;2. valstýbė; piliẽčių bendrijà, piliẽčiai; ~ās rēgia PM karalỹstė, monárchija; Orgetorīx ~ātī persuāsit Cs Orgetorìgas įtìkino piliečiùs;3. miẽstas (yp. Roma); mūrī ~ātis T miẽsto síenos
- cīvit|ās, ātis f [cīvis]