- cōmptūra
- cōmptus 1
- cōmptus 2
- compulī
- compulsio
- compulso
- compulsus 1
- compulsus 2
- compūnctio
- compungo
- compūrgo
- computābilis
- computātio
- computātor
- compūtēsco
- computo
- computrēsco
- computus
- comula
- Cōmum
- con-
- cōnāmen
- cōnāmentum
- cōnātio
- cōnātum
- cōnātus
- conb-
- conca
- concaco
- concado
- concaedēs
- concalefacio
- concalefactōrius
- concalefīo
- concaleo
- concalēsco
- concalfacio
- concalfactōrius
- concallēsco
- concalluī
- concaluī
- concamerātio
- concamero
- Concanī
- concastīgo
- concavo
- concavum
- concavus
- concēdo
- concelebro
- concēnātio
- concentio
- concenturio
- concentus
- concēpī
- conceptāculum
- conceptio
- conceptum
- conceptus 1
- conceptus 2
- concerpo
- concertātio
- concertātor
- concertātōrius
- concerto
- concessātio
- concessī
- concessio
- concessīvus
- concesso
- concessus 1
- concessus 2
- concha
- conchātus
- conchula
- conchȳliātus
- conchȳlium
- concido 1
- concīdo 2
- concieo
- conciliābulum
- conciliātio
- conciliātor
- conciliātrīcula
- conciliātrīx
- conciliātus 1
- conciliātus 2
- concilio
- concilium
- concinnē
- concinnitās
- concinnitūdo
- concinno
- concinnus
- concino
- concio 1
- cōncio 2
- concipilo
- concipio
- concipulo
- concīsē
- >>
- concēnāti|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLLBA (5)
- Sirvydas 1642
-
Bánkiet. Conuiuium, compotatio, concænatio, epulum. Puota, girte.
-
- Jokantas 1936
- con-cēnātio, ōnis f [cena; σύνδειπνον] žmonės, kurie valgo už vieno stalo, stalo draugė.
- Kuzavinis 2007
- concēnāti|o, ōnis f [con + cēno] beñdras válgymas; válgantieji priẽ víeno stãlo, stãlo draugė̃ C