- cōnsiliātrīx
- cōnsilior
- cōnsilium
- cōnsiluī
- cōnsimilis
- cōnsipio
- cōnsisto
- cōnsistōrium
- cōnsita
- cōnsitio
- cōnsitor
- cōnsitūra
- cōnsitus
- cōnsobrīna
- cōnsobrīnus
- cōnsociātio
- cōnsociātus
- cōnsocio
- cōnsōlābilis
- cōnsōlāmen
- cōnsōlātio
- cōnsōlātīvus
- cōnsōlātor
- cōnsōlātōriē
- cōnsōlātōrius
- cōnsōlātrīx
- cōnsōlida
- cōnsolidātio
- cōnsolido
- cōnsōlo
- cōnsōlor
- cōnsonāns 1
- cōnsonāns 2
- cōnsonanter
- cōnsonantia
- cōnsonē
- cōnsono
- cōnsonus
- cōnsōpio
- cōnsors 1
- cōnsors 2
- cōnsortio
- cōnsortium
- cōnspargo
- cōnspatior
- cōnspectus 1
- cōnspectus 2
- cōnspergo
- cōnspersus
- cōnspēxī
- << >>
- cōnsōlātōri|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LLLLBB (6)
- Sirvydas 1642
-
Poćieſzny, Conſolatorius. Vinkſmas[Linkſmas].
-
- Jokantas 1936
- cōnsōlātōrius 3 [consolator] paguodžiamas litterae, †codicilli.
- Kuzavinis 2007
- cōnsōlātōri|us, a, um adj. [cōnsōlātor] (pa)gúodžiantis, pagúodos (litterae C; epistula Au)