- dissīgnātor
- dissīgno
- dissilio
- dissimilis
- dissimiliter
- dissimilitūdo
- dissimulanter
- dissimulantia
- dissimulātio
- dissimulātor
- dissimulo
- dissipābilis
- dissipātio
- dissipātus
- dissipo
- dissitus
- dissociābilis
- dissociātio
- dissocio
- dissolūbilis
- dissolūtē
- dissolūtio
- dissolūtus
- dissolvo
- dissonus
- dissors
- dissuādeo
- dissuāsio
- dissuāsor
- dissuāsōrius
- dissuāsus
- dissuī
- dissulto
- dissultus
- dissuo
- dissupo
- dissūtus
- distābēsco
- distaedet
- distantia
- distendo
- distentio
- distentus 1
- distentus 2
- distentus 3
- distermino
- distichon
- distīnctē
- distīnctio
- distīnctīvus
- distīnctus 1
- distīnctus 2
- distineo
- distinguo
- distinuī
- distīnxī
- disto
- distorqueo
- distortio
- distortor
- distortus
- distractio
- distractus
- distraho
- distribuo
- distribūtē
- distribūtio
- distribūtīvus
- distribūtor
- distribūtus
- districtio
- districtus 1
- districtus 2
- distringo
- distulī
- disturbātio
- disturbo
- dīte
- dītēsco
- dīthyrambicus
- dīthyrambus
- dītiae
- dītifico
- ditio
- dītior
- Dītis
- dītis 1
- dītis 2
- dītissimus
- dītius
- dīto
- diū 1
- diū 2
- dīum
- diūrēticus
- diurnārius
- diurnātim
- diurnē
- diurno
- diurnum
- diurnus
- dīus 1
- >>
- 1. distīnct|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LLB (3)
- Susiję: distinguo; distīnxī
- Sirvydas 1642
-
Fladrowáty. Vndatim criſpus, pantherinus, venis criſpis intortis diſtinctus, fluviatus. Riewetas, turis riewes.
-
Nákrapiany fárbą. Reſperſus, litus guttis, diſtinctus pũctis, verſicolor. Pamargintas, pataſzkitas kroſu, margay pateplotas, taſzkays margays paſzłakitas, paźimetas.
-
Vpſtrzony, Diſtinctus, pictus, Pamargintas.
-
- Jokantas 1936
2. distīnctus 3 (adv. -ē) su comp. [ptc. iš distinguo]
a) įvairiaspalvis, margas *distinctae floribus herbae; caelum astris distinctum papuoštas.b) įvairus, visoks, daugeriopas genera delictorum, gradūs dignitatis, acies.c) atskirtas, apibrėžtas, tikslus, aiškus sermo, orator; †Cicero utroque distinctior et urbanior; distincte dicere.
- Kuzavinis 2007
- 1. distīnct|us, a, um 1. part. perf. iš distinguo;2. adj. (comp. ~ior L)1) skirtìngas; ãtskiras; įvairùs (genera dēlictōrum C);2) atskìrtas; apibrė́žtas, tikslùs, áiškus (sermo Q);3) ženklùs, žymùs (gradus dīgnitātis C);4) įvairiaspal̃vis, márgas; ìšpuoštas (gemmīs C); flōribus ~us O margúojantis žiedaĩs
- 1. distīnct|us, a, um