- fībulo
- Ficāna
- fīcēdula
- fictē
- fictile
- fictilis
- fictio
- fictor
- fictrīx
- fictum
- fictūra
- fictus 1
- fictus 2
- fīcula
- Fīculea
- Fīculēnsis
- fīculneus
- fīculnus
- fīcus
- fīdē
- fidējussio
- fidējussor
- fidēle
- fidēlia
- fidēlis 1
- fidēlis 2
- fidēlitās
- fidēliter
- Fīdēna
- Fīdēnās
- Fīdēnātēs
- fīdēns
- fīdenter
- fīdentia
- fidēs 1
- fidēs 2
- fidī
- fidicen
- fidicina
- fidicula
- Fidius
- fīdo
- fīdūcia
- fīdūciārius
- fīdūcio
- fīdus
- figlīna
- figlīnum
- figlīnus
- figmen
- << >>
- 1. fidēl|is, e
- Būdvardis, 3 linksniuotė (taisyklingas būdv. tipas), 2 galūnių. Skiemenys: BLB (3)
- Jokantas 1936
fidēlis, e (adv. -iter) su comp. ir sup. [fides]
a) ištikimas, patikimas, teisus, doras amicus, civis, *canis, populus, provincia; amicitia, defensio opera; domino, in dominum; in amicitiis.b) trop. tvirtas, tikras, pastovus, patikimas navis, *lorica; et doctrina et domus et ars et ager etiam „fidelis“ dici potest.
- Kuzavinis 2007
- 1. fidēl|is, e adj. [1. fidēs] (comp. ~ior C, sup. ~issimus C) 1. ìštikimas, atsidãvęs (conjux C; canis H); pàtikimas, dõras (socius C); tìkras; ~ēs lacrimae O nuošir̃džios ãšaros;2. vėl. tìkintis Eccl;3. prk. pàtikimas, tvìrtas (lōrīca V; nāvis C); ~is memoria Q gerà atmintìs
- 1. fidēl|is, e adj. [1. fidēs] (comp. ~ior C, sup. ~issimus C)