- invidus 2
- invigilo
- invincibilis
- inviolābilis
- inviolābilitās
- inviolābiliter
- inviolātē
- inviolātus
- invisceror
- invīsibilis
- invīsibiliter
- invīsitātus
- invīso
- invīsor
- invīsus 1
- invīsus 2
- invītābilis
- invītāmentum
- invītātio
- invītātor
- invītātus
- invītē
- invīto 1
- invītō 2
- invītus
- invius
- invocātio
- invocatus 1
- invocātus 2
- invoco
- involātus
- involito
- involo
- involūcrum
- involūtus
- involvo
- involvulus
- invulnerābilis
- invulnerātus
- iō
- Īō
- Jōābus
- Jōās
- joca
- jocābundus
- jocāliter
- jocātio
- jocātus
- jocinerōsus
- jocista
- << >>
- invīt|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LLB (3)
- Sirvydas 1642
-
Kłuſam, kłuſam ſię. Incommodè vel inuitus equito. - Niechętny, Inuitus, auerſus. Ne noris, be noro.
- Poniewolny przymuſzony, Inuitus, coactus, neceſſarius. Nemitis, nemintus, priwerſtas.
- Rád nierád, Velit, nolit, inuitus. Nemitis.
-
- Jokantas 1936
- in-vītus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. nenorįs, nenorėdamas invitus et coactus; invito ei despondet filiam suam; dis hominibusque invitis; milites invitissimos dimisit; me, te, se invito prieš mano, tavo, jo valią; *invitis oculis aspicere; ivitā lege agere.
- Kuzavinis 2007
- invīt|us, a, um adj. (comp. ~ior Pl, sup. ~issimus C) 1. nenórintis, prìverstas; ~us hoc fēcī C taĩ padariaũ nenorė́damas; mē (tē, sē) ~ō C priẽš màno (tàvo, sàvo) vãlią;2. nenóromis dúotas (rēs O)
- invīt|us, a, um adj. (comp. ~ior Pl, sup. ~issimus C)