- morātōrius
- morātus 1
- morātus 2
- morāx
- morbidus
- morbōsus
- morbus
- mordācitās
- mordāciter
- mordāx
- mordeo
- mordex
- mordicus 1
- mordicus 2
- mōrē
- morētum
- moribundus
- mōrigerē
- mōrigero
- mōrigeror
- mōrigerus
- Morinī
- mōrio
- morior
- moritūrus
- mōrologus
- moror 1
- mōror 2
- mōrōsē
- mōrōsitās
- mōrōsus
- Morpheus
- mors
- morsa
- morsicātio
- morsico
- morsiuncula
- morsus 1
- morsus 2
- mortālēs
- mortālia
- mortālis 1
- mortālis 2
- mortālitās
- mortāliter
- mortāria
- mortāriolum
- mortārium
- morticīna
- morticīnum
- morticīnus 1
- morticīnus 2
- mortifer
- mortiferē
- mortifero
- mortiferus
- mortificābilis
- mortificātio
- mortifico
- mortificus
- mortuālia
- mortuōsus
- morturio
- mortuus 1
- mortuus 2
- morula
- mōrulus
- mōrum
- mōrus 1
- mōrus 2
- mōrus 3
- mōs
- Mosa
- moschātus
- Moschī
- Moschus
- moschus
- moscicus
- Moscovia
- Moscovīticus
- Mosella
- Mōsēs
- Mostēna
- Mostēnī
- mōtābilis
- mōtacilla
- mōtio
- mōtito
- mōtīvus
- mōto
- mōtor
- mōtōrium
- mōtōrius
- mōtus 1
- mōtus 2
- moveo
- mox
- mū
- muccus
- mūcēdo
- mūceo
- mūcēsco
- >>
- 1. morticīn|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LBLB (4)
- Sirvydas 1642
-
Sćierw, Caro morticina, cadauer bruti, mayta - Zdechły, Morticinus, Iſzdweſis.
-
- Kuzavinis 2007
- 1. morticīn|us, a, um adj. [mors] mìręs; nusibaĩgęs, pastìpęs, išdvė̃sęs; caro ~a Se dvė̃seliena