- obstupēsco
- obstupidus
- obstupuī
- obsum
- obsuo
- obsurdātus
- obsurdēfacio
- obsurdēsco
- obsūtus
- obtaedēscit
- obtēctus
- obtegēns
- obtego
- obtemperanter
- obtemperātio
- obtempero
- obtendo
- obtenebrātio
- obtenebrēsco
- obtenebro
- obtentus 1
- obtentus 2
- obtero
- obtestātio
- obtestor
- obtēxī
- obtexo
- obticentia
- obticeo
- obticēsco
- obtigī
- obtineo
- obtingo
- obtinnio
- obtinuī
- obtorpeo
- obtorpēsco
- obtorqueo
- obtrectātio
- obtrectātor
- obtrecto
- obtrītus
- obtrīvī
- obtrūdo
- obtruncātio
- obtrunco
- obtrūsī
- obtrūsus
- obtudī
- obtueor
- << >>
- obtest|or, ārī, ātus sum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė, deponentinis. Skiemenys: LLB (3)
- Jokantas 1936
ob-testor 1
a) šauktis liudininku te, patria, obtestor et vos, penates patriique dii; †caelum ac deos obtestantur; †Cotyn sacra regni obtestantem catenis onerat.b) šaukiant dievybę liudininku maldauti, užkeikti prisiekti aliquem per omnes deos, ut; oro obtestorque vos, ne.c) iškilmingai tikinti, užtikrinti †militum se manibus aut suis moriturum obtestans.
- Kuzavinis 2007
- obtest|or, ārī, ātus sum dep. vt [ob + testor] 1. šaũktis liùdininkais (caelum ac deōs T);2. iškilmìngai tìkinti, užtìkrinti (aliquem T);3. užkéikti (aliquem per omnēs deōs C);4. maldáuti, prašýti; illud tē ~or V nuolatõs tavę̃s prašaũ
- obtest|or, ārī, ātus sum dep. vt [ob + testor]