- pūblicitus
- Pūblicius
- pūblico
- Pūblicola
- pūblicum
- pūblicus 1
- pūblicus 2
- Pūblilius
- Pūblius
- pūbuī
- pudefactus
- pudenda
- pudendus
- pudēns
- pudenter
- pudentēs
- pudeo
- pudēsco
- pudibundus
- pudīcē
- pudīcitia
- Pudīcitia
- pudīcus
- pudor
- puella
- puellāris
- puellāriter
- puellula
- puellus
- puer
- puerāsco
- puerculus
- puerīlis
- puerīlitās
- puerīliter
- puerītia
- puerpera
- puerperium
- puerulus
- pūga
- pugil
- pugilātio
- pugilātor
- pugilātōrius
- pugilātus
- pugillārēs
- pugillāria
- pugillātōrius
- pugillus
- pugilor
- pūgio
- pūgiunculus
- pugna
- pugnācitās
- pugnāciter
- pugnāculum
- pugnātor
- pugnātōrius
- pugnātrīx
- pugnāx
- pugneus
- pugnitus
- pugno
- pugnus
- pulcer
- pulchellus
- pulcher
- Pulcher
- pulchrē
- pulchrēsco
- pulchritūdo
- pūlegium
- pūlējum
- pūlex
- pūlicārius
- pūlicōsus
- pullārius
- pullaster
- pullātī
- pullātio
- pullātus
- pullējāceus
- pullīnus
- pullitiēs
- pūllulo
- pullulus
- pullum
- pullus 1
- pullus 2
- pullus 3
- pulmentāris
- pulmentārium
- pulmentum
- pulmo
- pulmōneus
- pulpa
- pulpāmen
- pulpāmentum
- pulpitum
- pulpōsus
- puls
- >>
- pūgi|o, ōnis m
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LBA (3)
- Sirvydas 1642
-
puynał, Pugio, ſica, ſemiſpatha puynołos[puynołas].
-
- Jokantas 1936
- pūgio, ōnis m [pungo] durklas, kinžalas, tūtinas Caesare interfecto cruentem extollens M. Brutus pugionem.
- Kuzavinis 2007
- pūgi|o, ōnis m [pungo] dùrklas C, T, Su; ◊ plumbeus ~o C švinìnis dùrklas, t. y. meñkas įródymas