- relīdo
- religātio
- religio
- religiōsē
- religiōsitās
- religiōsus
- religo
- relino
- relinquo
- reliquātio
- reliquātor
- relīquī
- reliquiae
- reliquor
- reliquum
- reliquus
- relīsī
- relīsus
- relitus
- rell-
- rellātum
- relūceo
- relūcēsco
- reluctātio
- reluctor
- relūxī
- remaledīco
- remando
- remaneo
- remānsio
- remānsus
- remeāculum
- remedium
- remēnsus
- remeo
- remētior
- rēmex
- Rēmī
- rēmigātio
- rēmigium
- rēmigo
- remigro
- reminīscentia
- reminīscor
- remisceo
- remīsī
- remissa
- remissē
- remissibilis
- remissio
- << >>
- reluct|or, ārī, ātus sum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė, deponentinis. Skiemenys: BLB (3)
- Sirvydas 1642
-
opieram ſię komu, obnitor, obſiſto, reluctor, renitor, repugno. Atſiſpiriu
-
- Daukantas 1838
- Reluctans, tis, nu relucto[r], atkałauis.
- Jokantas 1936
- re-luctor 1 priešintis, spirtis, stengtis prieš, šiauštis *reluctantes dracones; *reluctantem lunam curru deducere *vitulo multa reluctanti nares obstruuntur.
- Kuzavinis 2007
- reluct|or, ārī, ātus sum dep. vi [re + luctor] príešintis, spìrtis, nepasidúoti (alicuī CR)