- sēmifer 2
- sēmigermānus
- sēmigravis
- sēmigro
- sēmihomo
- sēmihōra
- sēmijūgerum
- sēmilacer
- sēmilater
- sēmilautus
- sēmilīber
- sēmilixa
- sēmilixula
- sēmimās
- sēmimortuus
- sēminālis
- sēminānis
- sēminārium
- sēminārius
- sēminātio
- sēminātor
- sēminex
- sēminium
- sēminiverbius
- sēmino
- sēminōsus
- sēminūdus
- sēmiobolāris
- sēmiobolus
- sēmiorbis
- sēmipāgānus
- sēmiperfectus
- Sēmiplacentīnus
- sēmiplēnus
- sēmiputridus
- Semīramis
- Semīramius
- sēmirāsus
- sēmireductus
- sēmirefectus
- sēmirotundus
- sēmirutus
- sēmis 1
- sēmis 2
- sēmisenex
- sēmisepultus
- sēmisomnus
- sēmispatha
- sēmisphaerium
- sēmisupīnus
- << >>
- sēmin|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LBA (3)
- Sirvydas 1642
-
Siány, Seminatus, ſatus. Setas. - Sieię co, Sero, ſemino, ſementem facio. Seiu.
-
- Jokantas 1936
- sēmino 1 [semen] sėti, gaminti *viscum, quod non sua seminat arbos.
- Kuzavinis 2007
- sēmin|o, āre, āvī, ātum vt [sēmen] 1. sė́ti (hordeum Co); apsė́ti (agrum Co);2. gamìnti (aliquid Pl);3. gimdýti (aliquem C);4. vėl.1) įveĩsti Vlg;2) skleĩsti, plãtinti La
- sēmin|o, āre, āvī, ātum vt [sēmen]