- simulātōrius
- simulātus
- simulo
- simultās
- sīmulus
- sīmus
- sīn
- Sīna
- sināpi
- sināpis
- sināpismus
- sināpizo
- sincērē
- sincēritās
- sincērus
- sincipitāmentum
- sinciput
- Sindī
- sindōn
- sine
- singillātim
- singulāris 1
- singulāris 2
- singulāritās
- singulāriter
- singulārius
- singulātim
- singulī
- singultim
- singultio
- singulto
- singultus
- singulus
- Sinis
- sinister
- sinisteritās
- sinistra
- sinistrē
- sinistrī
- sinistrōrsum
- sinistrōrsus
- sinistrum
- sino
- Sinōpa
- Sinōpēnsēs
- Sinōpeus
- Sinōpicus
- Sinuessa
- Sinuessānus
- sīnum
- << >>
- singulāriter
- Prieveiksmis. Skiemenys: LBLBB (5)
- Jokantas 1936
singulāris, e (adv. -iter) [singuli]
1)a) atskiras, pats vienas ne singulari quidem homini semitae patuerunt; aliquos s. ex nave egredientes conspexerant; s. homo privatus; pugna s. dvikova; subst. singulārēs, ium m atskiri raitininkai įsakymams išnešioti (raitoji imperatorių leibgvardija) †ala singularium.b) vienam priklausąs, vieno singularis potentia arba singulare imperium N monarchija.2) vienintelis, nepaprastas, puikus s. industria, prudentia, fides N; Caesari honores singulares et immortales decrevistis; subst. n pl. duo haec s. L pažymėjimai; bloga prasme: homo singulari cupiditate, audacia, scelere perditus.
- Kuzavinis 2007
- singulāriter adv. [1. singulāris] 1. atskiraĩ, põ víeną (inter sē apta Lu);2. ypatìngai, nepaprastaĩ (aliquem dīligere C)
- singulāriter adv. [1. singulāris]