- strātum
- strātūra
- Stratus
- strātus 1
- strātus 2
- strāvī
- strēna
- strēnuē
- strēnuitās
- strēnuo
- strēnuōsus
- strēnuus
- strepito
- strepitus
- strepo
- stria
- striātūra
- striātus
- strictē
- strictim
- strictio
- strictīvus
- strictor
- strictūra
- strictus
- strīdeo
- strīdo
- strīdor
- strīdulus
- striga 1
- striga 2
- strigilis
- strigmentum
- strigo
- strigōsus
- stringo
- strio
- strix
- strobilus
- stropha
- Strophades
- strophiolum
- strophium
- Strophius
- strūctilis
- strūctor
- strūctūra
- strūctus
- struēs
- struīx
- strūma
- strūmōsus
- struo
- struppus
- strūtheus
- strūthio
- strūthopūs
- strūxī
- Strȳmōn
- Strȳmonis
- Strȳmonius
- studeo
- studiōsē
- studiōsus
- studium
- stultē
- stultiloquentia
- stultiloquium
- stultiloquus
- stultisso
- stultitia
- stultitiēs
- stultividus
- stultus 1
- stultus 2
- stūpa
- stupefacio
- stupefīo
- stupendus
- stupeo
- stupēsco
- stūpeus
- stupiditās
- stupidus
- stupor
- stuppa
- stuppārius
- stuppeus
- stuprātor
- stupro
- stuprōsus
- stuprum
- sturio
- sturnīnus
- sturnus
- Stygius
- stȳlītēs
- Stymphālicus
- Stymphālis
- Stymphālius
- Stymphālus
- >>
- strūm|a, ae f
- Daiktavardis, 1 linksniuotė (taisyklinga), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: LB (2)
- Sirvydas 1642
-
Gruczoły, Glandulæ, ſtrumæ panus. Gumbas, Norikaulis. - wola v czlowieka, ſkora pod gardłem wiſząca. Struma, Gurklis.
-
- Jokantas 1936
- strūma, ae f gūžys.
- Kuzavinis 2007
- strūm|a, ae f [struo] gūžỹs, skỹdliaukės padidė́jimas Ce