- vīcī
- vicia
- viciārius
- vīciēs
- Vicilīnus
- vīcīna
- vīcīnālis
- vīcīnē
- vīcīnia
- vīcīnitās
- vīcīnitus
- vīcīnor
- vīcīnum
- vīcīnus 1
- vīcīnus 2
- vicis
- vicissātim
- vicissim
- vicissitūdo
- victima
- victimārius 1
- victimārius 2
- victimo
- vīctito
- Victor
- victor 1
- victor 2
- victōria
- Victōria
- victōriālis
- victoriātus 1
- victōriātus 2
- Victōriola
- victōriōsus
- victrīx 1
- victrīx 2
- vīctuālia
- vīctuālis
- victuma
- Victumulae
- victus 1
- vīctus 2
- vīctus 3
- vīculus
- vīcus
- vidēlicet
- vidēn’
- video
- videor
- vīdī
- << >>
- 1. vict|or, ōris m
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LB (2)
- Sirvydas 1642
-
zwyćięźcá, Victor, domitor, debellator, Pergałetoias.
-
- Daukantas 1838
- Victor, oris, m. pargalietos.
- Jokantas 1936
- victor, ōris m [vinco] nugalėtojas libertas parata est victori, mors proposita victo; Galli victi silere solent, canere victores; populus Romanus victor omnium gentium; cuius belli victor L; attribut. in exercitum nostrum victorem impetum fecit; †victor equitatus; victores abeunt; *v. currus triumfo vežimas; trop. animus libidinis et divitiarum v. S.
- Kuzavinis 2007
- 1. vict|or, ōris m [vinco] nugalė́tojas (omnium gentium C; bellī L)