- mānsuēfēcī
- mānsuēfīo
- mānsuēs
- mānsuēsco
- mānsuētārius
- mānsuētē
- mānsuetūdo
- mānsuētus
- mānsuēvī
- mānsūrus
- mānsus 1
- mānsus 2
- mantēle
- mantellum
- mantica
- manticē
- manticula
- manticulātor
- manticulor
- mantīle
- Mantinea
- mantis
- mantīsa
- mantīscinor 1
- mantīscinor 2
- mantissa
- manto
- Mantō
- Mantua
- Mantuānus 1
- Mantuānus 2
- mantum
- manuāle
- manuālis
- manuārius 1
- manuārius 2
- manuballista
- manubia
- manubiae
- manubiālis
- manubiārius
- manubriātus
- manubriolum
- manubrium
- manuciolus
- manudūco
- manuf-
- manuleārius
- manuleātus
- manuleus
- manūmissio
- manūmissus
- manūmitto
- manuor
- manupl-
- manūpretiōsus
- manūpretium
- manus 1
- mānus 2
- manūscriptum
- manūtergium
- manūtigium
- mapālia
- mappa
- mappula
- Maracanda
- marasmus
- Marathēnus
- Marathōn
- Marathōnius
- Marathos
- marathrum
- Mārcellia
- Mārcelliānus
- Mārcellus
- marceo
- marcēsco
- marchio
- Mārciānus
- marcidus
- mārcīpānis
- Mārcius
- Marcodūrum
- Marcomanī
- Marcomanicus
- Marcomannī
- Marcomannicus
- marcor
- marcuī
- marculus
- marcus
- Mārcus
- Mardī
- Mardochaeus
- Mardonius
- mare
- Marea
- Mareōta
- Mareōticum
- Mareōticus
- Mareōtis
- >>
- manūmissi|o, ōnis f
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: BLLBA (5)
- Jokantas 1936
manūmissio, ōnis f [manumitto] vergo paleidimas.
- Kuzavinis 2007
- manūmissi|o, ōnis f [manumitto] 1. (vérgo) paleidìmas į̃ láisvę C;2. prk. (bausmės, kaltės) atleidìmas, dovanójimas Se
- manūmissi|o, ōnis f [manumitto]