- Sunucī
- suo
- suovetaurīlia
- sup-
- supellex
- super 1
- super 2
- super-
- superā 1
- supera 2
- superābilis
- superabundo
- superaddo
- superaggero
- superātor
- superaurātus
- superbē
- superbia
- superbiloquentia
- superbio
- superbius
- superbus
- Superbus
- superciliōsus
- supercilium
- supercurro
- superedo
- superēmineo
- superēmorior
- superfero
- superficiārius
- superficiēs
- superfīo
- superfīxus
- superflōrēsco
- superfluitās
- superfluo
- superfluum
- superfluus
- superflūxī
- superfūdī
- superfugio
- superfuī
- superfulgeo
- superfundo
- superfūsio
- superfūsus
- supergero
- supergredior
- superī
- << >>
- supercili|um, ī n
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: BLBBB (5)
- Jokantas 1936
super-cilium, iī n
1) antakys superciliorum aut remissio aut contractio; *deme supercilio nubem nuvaryk debesį nuo kaktos.2) trop.a) rimtumas *severi supercilii matrona; rugis supercilioque decipere.b) išdidumas, puikybė quid ego de supercilio dicam?c) atsikišusi dalis, pakili vieta, kauburas, iškyšulys *s. clivosi tramitis; s. tumuli.
- Kuzavinis 2007
- supercili|um, ī n [super + cilium] 1. añtakis; ~a contrahere Q suraũkti añtakius;2. prk.1) niūrùmas; rimtùmas C;2) išdidùmas, puikýbė C;3) pakilumà, iškilumà; kyšulỹs, ìškyša L
- supercili|um, ī n [super + cilium]