- ductor
- ductus 1
- ductus 2
- dūdum
- duellātor
- duellicus
- duellum
- Duīlius
- duim
- duint
- duis
- dulce 1
- dulce 2
- dulcēdo
- dulceo
- dulcēsco
- dulcia
- dulciārium
- dulciārius
- dulciculus
- dulcifer
- dulcifico
- dulciloquus
- dulciola
- dulcis
- dulcitās
- dulciter
- dulcitūdo
- dulco
- dulcor
- Dulgubniī
- dūlicē
- Dūlichia
- Dūlichium
- Dūlichius
- dum 1
- dum 2
- dum 3
- dūmētum
- dummodo
- Dumnorīx
- dūmōsus
- dumtaxat
- dūmus
- duo
- duōdecas
- duōdecasyllabus
- duodeciēs
- duodecim
- duodecimus
- << >>
- dulc|is, e
- Būdvardis, 3 linksniuotė (taisyklingas būdv. tipas), 2 galūnių. Skiemenys: LB (2)
- Jokantas 1936
dulcis, e (adv. -iter) su comp. ir sup.
a) saldus mel, *vinum, *nectar; subst. *roganti dulce dedit saldų gėrimą; sentit animal et dulcia et amara.b) malonus, smagus, mielas, meilus *arva, oratio P, nomen, orator, *amicus; d. auditu nomen libertatis L; kreipinyje: dulcissime frater; subst. qui miscet utile cum dulci.
- Kuzavinis 2007
- dulc|is, e adj. (comp. ~ior C, sup. ~issimus C) 1. saldùs (mel O); ~is aqua Lu (unda O) gė̃las vanduõ; ~e olīvum H šviẽžias aliẽjus;2. prk. saldùs (somnus V); malonùs (epistula C; nōmen lībertātis C); míelas (amīcus C); (kreipinys) ~issime rērum H màno mielàsis
- dulc|is, e adj. (comp. ~ior C, sup. ~issimus C)