- dēdecoro
- dēdecōrus
- dēdecus
- dedī
- dēdicātio
- dēdico
- dēdidī
- dēdidicī
- dēdignātio
- dēdignor
- dēdīsco
- dēditīcius
- dēditio
- dēditus
- dēdo
- dēdoceo
- dēdoleo
- dēdolo
- dēdūco
- dēductio
- dēductīvus
- dēductor
- dēductus
- dēdūxī
- deerro
- dēfaecābilis
- dēfaecātio
- dēfaeco
- dēfatīgātio
- dēfatīgo
- dēfatīscor
- dēfēcī
- dēfectio
- dēfectīvus
- dēfector
- dēfectus 1
- dēfectus 2
- dēfendo
- dēfēnsio
- dēfēnsito
- dēfēnso
- dēfēnsor
- dēfēnstrīx
- dēfēnsus
- dēferbuī
- dēfero
- dēfervēfacio
- dēferveo
- dēfervēsco
- dēfessus
- << >>
- deerr|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: BLA (3)
- Sirvydas 1642
-
Zabłądźić, Deerrare, aberrare. Nukliſt.
-
- Jokantas 1936
- de-erro 1 klysti, paklysti in itinere; *caper deerraverat; trop. †sors deerrabat ad parum idoneos.
- Kuzavinis 2007
- deerr|o, āre, āvī, ātum vi [dē + erro] 1. kláidžioti, paklýsti, išklýsti ìš kẽlio (itinere Q; in itinere C);2. suklýsti, apsirìkti; ~āre ā vērō Lu nukrỹpti nuõ tiesõs
- deerr|o, āre, āvī, ātum vi [dē + erro]