- habrodiaetus
- habrotonum
- hāc
- hācpropter
- hāctenus
- Hadria
- Hadriacus
- Hadriānī
- Hadriānus 1
- Hadriānus 2
- Hadriāticum
- Hadriāticus
- Hadrūmētum
- haec
- haece
- Haedī
- haedīle
- haedilia
- haedillus
- haedīna
- haedīnus
- Haeduī
- haedulea
- haedulus
- haedus
- Haemōn
- Haemonia
- Haemonidēs
- Haemonis
- Haemonius
- haemorrhoicus
- Haemus
- haereo
- haerēs
- haerēsco
- haeresiarcha
- haeresis
- haereticus 1
- haereticus 2
- haesī
- haesitābundus
- haesitāns
- haesitanter
- haesitantia
- haesitātio
- haesitātor
- haesito
- haesus
- hāgētēr
- hagiographa
- hahae
- hahahae
- Halaesa
- Halaesīnus
- halagora
- halcyōn
- hālēc
- Halēs
- Haliacmōn
- haliaeetus
- Haliartiī
- Haliartus
- halica
- Halicarnāssiī
- Halicarnāssus
- Halicyae
- Halicyēnsēs
- Halicyēnsis
- halimon
- hālito
- hālitus
- hallēc
- hallelūia
- hallex
- hallūc-
- hālo
- hālophanta
- halōs
- halōsis
- haltēres
- hālūcinātio
- hālūcinor
- Halus
- Halys
- halysis
- hama
- hamadryas
- hamarthrītis
- hāmātilis
- hāmātus
- Hamilcar
- hāmiōta
- Hammōn
- hammonitrum
- hāmo
- hamula
- hāmulus
- hāmus
- Hannibal
- Hanno
- haphē
- >>
- 2. haeretic|us, ī m
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LBBB (4)
- Sirvydas 1642
-
Kácerz, Hæreticus. Heretikas, puykas nauiu mokſłu krikśćioniſtey ſakitoias, tieſos prieſinikas, duśiaźudis. - Zbor, Cætus ab Eccleſia fugitiuorum, conciliabulum hæreticorum. Sueyga heretiku.
-
- Kuzavinis 2007
- 2. haeretic|us, ī m [1. haereticus] vėl. erètikas, erèzijos skelbė́jas Eccl