- adumbrātio
- adumbrātus
- adumbro
- aduncitās
- aduncus
- adūno
- adurgeo
- adūro
- adūsque 1
- adūsque 2
- adussī
- adustio
- adustus
- advectīcius
- advectio
- advecto
- advector
- advectus 1
- advectus 2
- adveho
- advēlo
- advena 1
- advena 2
- advenio
- adventīcius
- advento
- adventor
- adventōrius
- adventus
- adverbero
- adverbiālis
- adverbiāliter
- adverbium
- adverro
- adversāria 1
- adversāria 2
- adversārietās
- adversārius 1
- adversārius 2
- adversātio
- adversātīvus
- adversātor
- adversātrīx
- adversē
- adversim
- adversio
- adversitās
- adversitor
- adverso
- adversor
- adversum 1
- adversum 2
- adversus 1
- adversus 2
- adversus 3
- advertenter
- adverto
- advesperāscit
- advexī
- advigilo
- advīvo
- advocātio
- advocātor
- advocātus 1
- advocātus 2
- advoco
- advolātus
- advolo
- advolūtus
- advolvo
- advor-
- adyticulum
- adytum
- Aea
- Aeacidēius
- Aeacidēs
- Aeacidīnus
- Aeacius
- Aeacus
- Aeaea
- Aeaeus
- Aeās
- Aebutius
- Aeculānum
- aecus
- Aed.
- aedepol
- aedēs
- aedicula
- aedifex
- aedificātio
- aedificātiuncula
- aedificātor
- aedificātōria
- aedificātōrius
- aedificiālis
- aedificiolum
- aedificium
- aedifico
- aedīlicius 1
- aedīlicius 2
- aedīlis
- >>
- 1. advers|um, ī n
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: LLB (3)
- Jokantas 1936
1. adversus 3 (senov. advorsus PT) su comp. ir sup. [ptc. iš adverto]
a) atkreiptas priešais, atgręžtas, atsuktas, priešais stovįs, iš priešakio cicatrices adverso corpore exceptas iš priešakio ant kūno; dentes priešakiniai dantys; manus į mus atkreiptoji, vidinė pusė; hastae adversae cadentes L krintančios iš priešakio; solem adversum intueri žiūrėti prieš saulę; in adversum os tiesiog į veidą; adverso flumine prieš tėkmę, prieš vandenį; adverso colle tiesiog į kalvą; adversissimi navigantibus venti labai priešingi vėjai; nostri adversis hostibus occurrebant susidūrė su puolančiais priešais; subst. adversum, ī n priešingoji linkmė ventus adversum tenet Athenis proficiscentibus N pučia priešais; ex adverso L priešais, iš priešakio; in adversum į priešingą pusę, pirmyn.b) trop. priešingai nusistatęs, nedraugingas, nepalankus unum genus est adversum infestumque nobis; adverso senatu L prieš senato valią, norą; adversis diis L; aves eventus significant aut adversos aut secundos; res adversae, fortuna adversa nepasisekimas, nelaimė; a. valetudo nesveikata; subst. adversus, ī m priešininkas multos adversos habet; adversum, ī n nelaimė, nepasisekimas nihil adversi; si quid adversi acciderit ar accidisset.
- Kuzavinis 2007
- 1. advers|um, ī n [1. adversus] 1. príešinga kryptìs; in ~um L príešais, į̃ príešingą pùsę; ex ~ō L ìš príešingos pùsės;2. neláimė; nedalià, nesėkmė̃, nepasisekìmas; sī quid ~ī accidisset C jéi ištìktų kokià nesėkmė̃;3. vėl. ret. príešprieša; ex ~ō Au príešpriešos būdù
- 1. advers|um, ī n [1. adversus]