- Caesariānus
- caesariātus
- Caesariēnsis
- caesariēs
- Caesēna
- Caesennius
- Caesia Silva
- caesīcius
- caesim
- caesio
- caesius
- Caeso
- Caesōnius
- caesor
- caespes
- caespitātor
- caespiticius
- caespito
- caespōsus
- caestus
- caesūra
- caesus 1
- caesus 2
- caetra
- caetrātus 1
- caetrātus 2
- caja
- Caīcus
- Cājēta
- Cainus
- Cājus
- Cal.
- Calaber
- Calabrī
- Calabria
- Calactē
- Calactīnī
- Calactīnus
- Calagurris
- Calagurritānī
- Calais
- calamārius
- cālāmentum
- calamētum
- Calamis
- calamis
- calamister
- calamistrātus
- calamistrum
- calamitās
- calamitōsē
- calamitōsus
- calamus
- Calanus
- calathiscus
- calathus
- Cālātia
- Cālātīnī
- Cālātīnus
- calātor
- Calaurēa
- calautica
- calcāneum
- calcāneus
- calcar
- calcāria
- calcārius 1
- calcārius 2
- calcātus
- calceāmentum
- calceāria
- calceārium
- calceātus
- calceo
- calceolārius
- calceolus
- calceus
- Calchās
- Calchēdōn
- Calchēdoniī
- calcitrātus
- calcitro 1
- calcitro 2
- calcitrōsus
- calco
- calculātio
- calculātor
- calculo
- calculōsus
- calculus
- calda
- caldārium
- caldārius
- caldor
- caldum
- caldus 1
- caldus 2
- Calēdonēs
- Calēdonia
- calefacio
- calefacto
- >>
- calamitōsē
- Prieveiksmis. Skiemenys: BBBLL (5)
- Sirvydas 1642
-
Nędznie, Miſerè, calamitoſè, miſerandũ in modum. Wargiey, ſunkiey.
-
- Jokantas 1936
- calamitōsus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [calamitas] a) act. kenksmingas, pražūtingas, nelaimingas tempestas, incendium, bellum, dies; su inf.b) pass.α) turįs nuostolių, skriaudžiamas agri vectigal caelo ac loco c.β) nelaimingas, vargingas homines miseri et fortuna magis quam culpa calamitosi; res misera et calamitosa.
- Kuzavinis 2007
- calamitōsē adv. [calamitōsus] varganaĩ, nelaimìngai (vīvere C)