- conceptus 1
- conceptus 2
- concerpo
- concertātio
- concertātor
- concertātōrius
- concerto
- concessātio
- concessī
- concessio
- concessīvus
- concesso
- concessus 1
- concessus 2
- concha
- conchātus
- conchula
- conchȳliātus
- conchȳlium
- concido 1
- concīdo 2
- concieo
- conciliābulum
- conciliātio
- conciliātor
- conciliātrīcula
- conciliātrīx
- conciliātus 1
- conciliātus 2
- concilio
- concilium
- concinnē
- concinnitās
- concinnitūdo
- concinno
- concinnus
- concino
- concio 1
- cōncio 2
- concipilo
- concipio
- concipulo
- concīsē
- concīsio
- concīsūra
- concīsus
- concitātē
- concitātio
- concitātor
- concitātrīx
- concitātus 1
- concitātus 2
- concito
- concitor
- concitus
- concīvī
- conclāmātio
- conclāmito
- conclāmo
- conclāve
- conclāvium
- conclūdo
- conclūsē
- conclūsī
- conclūsio
- conclūsiuncula
- conclūsūra
- conclūsus
- concoctio
- concoctus
- concolor
- concoquo
- concordābilis
- concordātio
- concordia
- Concordia
- concorditer
- concordo
- concors
- concoxī
- concrasso
- concrēbrēsco
- concrēdo
- concremātio
- concrēmentum
- concremo
- concreo
- concrepo
- concrēscentia
- concrēsco
- concrētio
- concrētus 1
- concrētus 2
- concrēvī
- concrīminor
- concubīna
- concubīnātus
- concubīnus
- concubitus
- concubium
- concubius
- concubo
- >>
- 1. concitāt|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LBLB (4)
- Susiję: concito
- Jokantas 1936
concitātus 3 (adv. †-ē) su comp. ir sup. [ptc. iš concito]
a) pagreitintas, greitas, staigus, skubus equos concitatissimos immittere L; homines, multitudo, navigium; conversio coeli concitatior.b) trop. susijaudinęs, karštas, gyvas, aistringas †magis c. ingenii vis; clamor garsus; concitate dicere.
- Kuzavinis 2007
- 1. concitāt|us, a, um 1. part. perf. iš concito;2. adj. (comp. ~ior C, sup. ~issimus Q)1) pagreĩtintas; greĩtas, staigùs, skubùs (equus N);2) prk.a) susijáudinęs; sujáudintas (populus C);b) kárštas, aistrìngas, stiprùs (affectus Q)
- 1. concitāt|us, a, um