- concutio
- condalium
- condecet
- condecoro
- condemnābilis
- condemnātio
- condemnātor
- condemno
- condēnsātio
- condēnseo
- condēnsitās
- condēnso
- condēnsus
- condēscendo
- condēscēnsio
- condicio
- condiciōnālis
- condiciōnāliter
- condīco
- condictīcius
- condictio
- condictum
- condictus
- condidī
- condidicī
- condīgnē
- condīgnus
- condīmentārius 1
- condīmentārius 2
- condīmentum
- condio
- condīscipula
- condīscipulātus
- condīscipulus
- condīsco
- condītāneus
- condītio 1
- conditio 2
- conditio 3
- conditīvum
- conditor
- conditōrium
- conditrīx
- condītūra 1
- conditūra 2
- condītus 1
- conditus 2
- conditus 3
- condīxī
- condo
- condocefacio
- condoceo
- condoleo
- condolēsco
- condōnātio
- condōno
- condormio
- condormīsco
- Condrūsī
- condūcibilis
- condūco
- conductīcius
- conductio
- conductor
- conductum
- conductus
- conduplicātio
- conduplico
- condus
- condūxī
- condylus
- cōnecto
- cōnexio
- cōnexīvus
- cōnexuī
- cōnexum
- cōnexus 1
- cōnexus 2
- cōnfābulātio
- cōnfābulor
- cōnfarreātio
- cōnfarreo
- cōnfātālis
- cōnfēcī
- cōnfectio
- cōnfector
- cōnfectrīx
- cōnfectūra
- cōnfectus
- cōnferbuī
- cōnfercio
- cōnfero
- cōnfersī
- cōnfertim
- cōnfertus
- cōnfervefacio
- cōnferveo
- cōnfervēsco
- cōnfessio
- cōnfessor
- cōnfessus
- >>
- condocefac|io, ere; fēcī, factum
- Veiksmažodis, mišrioji asmenuotė. Skiemenys: LBBBBA (6)
- Kuzavinis 2007
- condocefac|io, ere; fēcī, factum vt [condoceo + facio] (iš)mókyti, (pri)prãtinti (beluās C)