- convecto
- convector
- conveho
- convello
- convēlo
- convena
- convēnī
- conveniēns
- convenienter
- convenientia
- convenio
- conventīcium
- conventīcius
- conventiculum
- conventio
- conventum
- conventus 1
- conventus 2
- converbero
- converro
- conversātio
- conversim
- conversio
- converso
- conversor
- conversus
- convertibilis
- converto
- convestio
- convexa
- convēxī
- convexitās
- convexum
- convexus
- convīcī
- convīciātor
- convīcior
- convīcium
- convictio 1
- convīctio 2
- convictīvus
- convīctor
- convictus 1
- convīctus 2
- convīctus 3
- convigilo
- convinco
- convīso
- convīva
- convīvālis
- convīvātor
- convīvium
- convīvo 1
- convīvo 2
- convīvor
- convīxī
- convocātio
- convoco
- convolo
- convolūtus
- convolvo
- convolvulus
- convomo
- convorro
- convorto
- convulnero
- convulsī
- convulsio
- convulsus
- cooperātio
- cooperātīvus
- cooperātor
- cooperculum
- cooperīmentum
- cooperio
- cooperor
- coopertorium
- coopertus
- cooperuī
- cooptātio
- coopto
- coorior
- Coōs
- cōpa
- Cōpia
- cōpia
- cōpiolae
- cōpiōsē
- cōpiōsus
- cōpis 1
- copis 2
- cōpo
- cōpto
- cōpula
- cōpulātio
- cōpulātīvus
- cōpulātus
- cōpulo
- coqua
- coquibilis
- coquīna
- >>
- convīvāt|or, ōris m
- Daiktavardis, 3 linksniuotė (priebalsinis tipas), vyriškoji, bendrinis. Skiemenys: LLLB (4)
- Sirvydas 1642
-
Bieśiádnik, co vcztę ſpráwuie. Co[n]uiuator, cõditor inſtructorq[ue] conuiuij. Puotadaris.
-
- Jokantas 1936
- convīvātor, ōris m [convivor] pokylio šeimininkas.
- Kuzavinis 2007
- convīvāt|or, ōris m [convīvor] puotõs šeiminiñkas H, L etc.