- dēverbero
- dēverbium
- dēversor 1
- dēversor 2
- dēversōriolum
- dēversōrium
- dēversōrius
- dēversus
- dēvertī
- dēverticulum
- dēverto
- dēvertor
- dēvescor
- dēvestio
- dēvestīvus
- dēvēxī
- dēvexitās
- dēvexum
- dēvexus
- dēvia
- dēvīcī
- dēvictus
- dēvincio
- dēvinco
- dēvīnctus
- dēvīnxī
- dēvio
- dēvītātio
- dēvīto
- dēvius
- dēvoco
- dēvolo
- dēvolsī
- dēvolsus
- dēvolvo
- dēvoro
- dēvort-
- dēvortium
- dēvōtāmentum
- dēvōtē
- dēvōtio
- dēvōto
- dēvōtus
- dēvoveo
- dēvulsus
- dēxtāns
- dextella
- dexter
- dextera
- dexterē
- << >>
- dēvīnct|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LLB (3)
- Susiję: dēvincio; dēvīnxī
- Jokantas 1936
dē-vincio, vīnxī, vīnctum 4
a) surišti, aprišti, pririšti devinctus fasciis; Dircam devinxere ad taurum P.b) trop.α) angštai surišti, sujungti, įpareigoti homines inter se rei publicae societate; se affinitate cum rege; aliquem iure iurando; se d. mala cupiditate tapti vergu.β) palenkti savo pusėn, padaryti sau klusniu, atsidavusiu urbem praesidiis; multos liberalitate, donis beneficiisque; tribūs largitione devinctas habere L; ptc. perf. dēvīnctus 3 kaipo adj. su comp. visiškai atsidavęs studiis, †uxori.dēvīnctus 3 su comp. [ptc. iš devincio] visiškai atsidavęs studiis.
- Kuzavinis 2007
- dēvīnct|us, a, um 1. part. perf. iš dēvincio;2. adj. (comp. ~ior H) vìsiškai atsidãvęs (alicuī ir alicuī reī C, H etc.)
- dēvīnct|us, a, um