- discubitus
- discubuī
- discucurrī
- discumbo
- discupio
- discurro
- discursātio
- discursātor
- discursio
- discurso
- discursus 1
- discursus 2
- discus
- discussī
- discussio
- discussor
- discussōrius
- discutio
- disertē
- disertim
- disertus
- disjicio
- disjēcī
- disiectī
- disjectus 1
- disjectus 2
- disjūnctē
- disjūnctio
- disjūnctīvus
- disjūnctus
- disjungo
- disloco
- dispālēsco
- dispālor
- dispando
- dispār
- disparātum
- dispāreo
- disparilis
- disparilitās
- dispariliter
- disparo
- dispartibilis
- dispartio
- dispartior
- dispāruī
- dispectus 1
- dispectus 2
- dispello
- dispendiōsus
- dispendium
- dispendo 1
- dispendo 2
- dispenno
- dispēnsātio
- dispēnsātor
- dispēnso
- dispēnsus
- dispercutio
- disperdo
- dispereo
- dispergo
- dispersē
- dispersī
- dispersim
- dispersio
- dispersus 1
- dispersus 2
- dispertio
- dispertior
- dispertitio
- dispēsco
- dispessus
- dispicio
- displicentia
- displiceo
- displōdo
- dispōno
- dispositē
- dispositio
- dispositor
- dispositūra
- dispositus 1
- dispositus 2
- disposuī
- dispudet
- dispulī
- dispulsus
- dispulvero
- dispungo
- disputābilis
- disputātio
- disputātor
- disputo
- disquīro
- disquīsītio
- disrumpo
- dissaepīmentum
- dissaepio
- dissaeptio
- dissaeptum
- >>
- dispendi|um, ī n
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: LLBB (4)
- Sirvydas 1642
-
Koſzt, Diſpendium, v. Nákład. Mitas, iſzmitimas.
-
- Jokantas 1936
- dispendium, ī n [1. dispendo] atsvėrimas, nereikalinga išlaida, nuostolis *morae laiko gaišinimas.
- Kuzavinis 2007
- dispendi|um, ī n [1. dispendo] nereikalìngos ìšlaidos; núostolis; ~a morae V laĩko gaišìnimas