- ēnūndino
- ēnūntiātio
- ēnūntiātīvus
- ēnūntiātum
- ēnūntio
- ēnūpsī
- ēnūptio
- ēnūptus
- ēnūtrio
- Enyō
- eo 1
- eō 2
- eōdem
- Ēōs
- ēōus
- Ēōus
- eoūsque
- Epamīnondās
- Epaphus
- ēpāstus
- epenthesis
- Epēus
- ephēbus
- ephēmeris
- Ephesiī
- Ephesius
- Ephesus
- ephippiātus
- ephippium
- ephorus
- Ephorus
- Ephraimus
- Ephyra
- Ephyraeus
- Ephyrēius
- epibata
- epibolus
- epicēdīon
- epicephalium
- Epicharmus
- epichysis
- epicī
- Epiclērus
- epicōpus
- Epicratēs
- epicrocus
- Epictētus
- Epicūrēī
- Epicūrēus
- Epicūrus
- epicus
- Epidamniēnsis
- Epidamnius
- Epidamnus
- Epidaphnē
- Epidaurius
- Epidaurus
- epidēmia
- Epidicazomenos
- epidīcticus
- epidromus
- Epigonī
- epigramma
- epigrus
- epilēpsia
- epilēpticus
- epilogus
- Epimenidēs
- Epimētheus
- Epimēthis
- Epiphanēa
- Epiphania
- epiphora
- Ēpīrēnsis
- Ēpīrōtae
- Ēpīrōticus
- Ēpīrus
- episcaenium
- episcopālis
- episcopius
- episcopus
- epistola
- epistolāris
- epistolium
- epistomium
- epistula
- epistȳlium
- epitaphium
- epitaphius
- epithalamium
- epithēca
- epitheton
- epitomē
- epitonion
- Epitrepontes
- epitȳrum
- epōdos
- epōmis
- Epona
- epops
- Eporedia
- >>
- epic|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: BBB (3)
- Jokantas 1936
epicus 3 [ἐπικός] epiškas; †subst. epicī, ōrum m epikai.
- Kuzavinis 2007
- epic|us, a, um adj. [gr.] èpo, èpinis, èpiškas C, Q