- extrēmum 2
- extrēmus
- extrīco
- extrīnsecus
- extrītus
- extrīvī
- extrūdo
- extūbero
- extudī
- extulī
- extumeo
- extumēsco
- extumus
- extunc
- extundo
- exturbātio
- exturbo
- extussio
- extūsus
- exūberantia
- exūberātio
- exūbero
- exul
- exulcerātio
- exulcero
- exulo
- exululo
- exundātio
- exundo
- exunguor
- exuo
- exurgeo
- exurgo
- exūro
- exursī
- exussī
- exustio
- exustus
- exūtus
- exuviae
- exuvium
- Ezechiās
- F
- Fab.
- faba
- fabāle
- fabālis
- Fabaris
- fabāta
- fabātus
- << >>
- exulcer|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LLBA (4)
- Kuzavinis 2007
- exulcer|o, āre, āvī, ātum vt [ex + ulcero] 1. sužeĩsti, padarýti žaĩzdą; sukélti õpą PM;2. prk.1) (pa)blõginti, (pa)gadìnti; ~āre dolōrēs PJ (pa)dìdinti skausmùs;2) érzinti, įžeidinė́ti, užgaulióti, uždúoti šìrdį (animum L)
- exulcer|o, āre, āvī, ātum vt [ex + ulcero]