- hērōicē
- hērōicus 1
- hērōicus 2
- hērōīnē
- hērōis
- Hērophilē
- hērōs
- Hērostratus
- hērōum
- hērōus 1
- hērōus 2
- herpēs
- Hersilia
- Hertha
- Herulī
- herus
- Hēsiodēus
- Hēsiodus
- Hēsiona
- Hesperia
- Hesperides
- Hesperis
- Hesperius
- hesperūgo
- Hesperus
- hesternō
- hesternus
- hetaeria
- hetaericē
- hetaericos
- heterocliton
- heu
- heureta
- heus
- hexagōnum
- hexagōnus
- hexahēdrum
- hexameter 1
- hexameter 2
- hexapylon
- hexēris
- hexis
- hiantia
- hiāsco
- hiātio
- hiātus
- Hibērēs
- Hibērī
- Hibēria
- Hibēricus
- hīberna
- hībernāculum
- hībernālis
- hībernātio
- Hibernia
- hīberno 1
- hībernō 2
- hībernum
- hībernus
- Hibērus 1
- Hibērus 2
- hibiscum
- hibrida
- hic 1
- hīc 2
- hīcce
- hīce
- Hicetās
- hīcine 1
- hīcine 2
- hicquidem
- hiemālia
- hiemālis
- hiemātio
- hiemo
- hiemps
- Hiempsal
- hiems
- hierāticus
- Hiericūs
- Hiero
- Hierocaesarēa
- Hierocaesariēnsēs
- Hieroclēs
- Hierōn
- hieronīcae
- Hierōnicus
- Hierōnymus
- hierophanta
- Hierosolyma
- Hierosolymārius
- Hierosolymītānus
- hieto
- hilarē
- hilarēsco
- hilaria 1
- Hilaria 2
- hilariculus
- hilaris
- hilarisso
- hilaritās
- >>
- hībern|a, ōrum n
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), niekatroji, bendrinis. Skiemenys: LLB (3)
- Kuzavinis 2007
- hībern|a, ōrum n [hībernus] 1. (sc. castra) žiemõs stovyklà Cs;2. (sc. stabula) pãtalpos gyvuliáms žiemóti Vr
- hībern|a, ōrum n [hībernus]