- hiāsco
- hiātio
- hiātus
- Hibērēs
- Hibērī
- Hibēria
- Hibēricus
- hīberna
- hībernāculum
- hībernālis
- hībernātio
- Hibernia
- hīberno 1
- hībernō 2
- hībernum
- hībernus
- Hibērus 1
- Hibērus 2
- hibiscum
- hibrida
- hic 1
- hīc 2
- hīcce
- hīce
- Hicetās
- hīcine 1
- hīcine 2
- hicquidem
- hiemālia
- hiemālis
- hiemātio
- hiemo
- hiemps
- Hiempsal
- hiems
- hierāticus
- Hiericūs
- Hiero
- Hierocaesarēa
- Hierocaesariēnsēs
- Hieroclēs
- Hierōn
- hieronīcae
- Hierōnicus
- Hierōnymus
- hierophanta
- Hierosolyma
- Hierosolymārius
- Hierosolymītānus
- hieto
- hilarē
- hilarēsco
- hilaria 1
- Hilaria 2
- hilariculus
- hilaris
- hilarisso
- hilaritās
- hilariter
- hilaritūdo
- hilaro
- hilarulus
- hilarus
- hilla
- Hīlōtae
- hīlum
- Hīluricus
- Hīluriī
- Himella
- Hīmera 1
- Hīmera 2
- hinc
- hinnībilis
- hinnio
- hinnito
- hinnītus
- hinnula
- hinnuleus
- hinnulus
- hinnus
- hio
- hippacē
- hippāgo
- hippagōgoe
- hippalus
- Hipparchus
- Hippiās
- Hippo
- hippocampus
- hippocentaurus
- hippocomus
- Hippocratēs
- Hippocraticus
- Hippocrēnē
- Hippodamē
- Hippodamia
- hippodamus
- hippodromus
- Hippolytē
- Hippolytus
- hippomanes
- >>
- hilarē
- Prieveiksmis. Skiemenys: BBL (3)
- Sirvydas 1642
-
Weſoło, Hilarè, iucundè Linxmay.
-
- Jokantas 1936
- hilarus 3 (adv. -ē) ir hilaris, e su comp. ir sup. [ἱλαρός] linksmas, smagus, patenkintas homo, vultus, frons, oculi, animus.
- Kuzavinis 2007
- hilarē adv. [hilaris] linksmaĩ, smagiaĩ Pl, C, T