- hostus
- HS
- hūc
- hūcine
- hūcusque
- huī
- hujuscemodī
- hujusmodī
- hūmāna
- hūmānē
- hūmānitās
- hūmāniter
- hūmānitus
- hūmāno
- hūmānum
- hūmānus 1
- hūmānus 2
- humātio
- humātor
- humātus
- hūmectātio
- hūmecto
- hūmectus
- hūmefacio
- hūmeo
- humerāle
- humerus
- hūmēsco
- humī
- hūmida
- hūmidē
- hūmiditās
- hūmido
- hūmidulus
- hūmidum
- hūmidus
- hūmifer
- hūmifico
- hūmificus
- hūmigo
- humiliātio
- humilifico
- humilio
- humilis
- humilitās
- humiliter
- humilito
- humo
- hūmor
- hūmōrōsus
- humus
- Hungarī
- Hungaria
- Hunnī
- Hyacinthia
- hyacinthinus
- Hyacinthus
- hyacinthus
- Hyades
- hyaena
- hyalopyrrhichum
- hyalus
- Hyantes
- Hyantēus
- Hyantius
- Hyarōtis
- Hyās
- Hybla
- Hyblaeus
- Hyblē
- Hyblēnsēs
- hybrida
- Hydaspēs
- hydra
- Hydra
- hydragōgia
- hydraletēs
- hydraulēs
- hydraulicus
- hydraulus
- hydria
- hydrius
- hydrocēlē
- Hydrochous
- hydromeli
- hydrophobia
- hydrophylax
- hydrōpicus 1
- hydrōpicus 2
- hydrōpisis
- hydrōps
- Hydrūntum
- Hydrūs
- hydrus
- Hygēa
- Hygīa
- Hygieia
- Hygīnus
- Hylaeus 1
- Hylaeus 2
- Hylās
- >>
- hum|us, ī f
- Daiktavardis, 2 linksniuotė (taisyklinga), moteriškoji, bendrinis. Skiemenys: BB (2)
- Jokantas 1936
humus, ī f [cnf. χαμαί „ant žemės“]
1)a) žemė, dirvožemis *propter humum volare; *aliquem in humum proicere; *mandare humo corpus; *fundit h. flores; *pede humum quatere; quos h. iniecta contegeret; *humum ore mordere (iš skausmo) graužti žemę.b) humī (locat.) ant žemės h. iacēre; *prosternere aliquem h.; humi arido atque arenoso S; locus circiter duodecim pedes h. depressus S įdubusi į žemę.c) humō iš žemės, nuo žemės *surgere h.; *se tollere; taip pat: = humi; *iacet resupinus.2) trop. šalis, kraštas *Punica, *Pontica.
- Kuzavinis 2007
- hum|us, ī f 1. žẽmė; dirvóžemis; ~ō surgere O pakìlti nuõ žẽmės; ~ō sedēre O sėdė́ti añt žẽmės; ~ō nāscī O atsiràsti ìš žẽmės; ~ō condere aliquem V paslė̃pti ką̃ žẽmėje;2. prk. šalìs, krãštas, žẽmė O
- hum|us, ī f