- impulsus 1
- impūne
- impūnis
- impūnitās
- impūnītē
- impūnītus
- impūrātus 1
- impūrātus 2
- impūrē
- impūritās
- impūro
- impūrus
- imputātus
- imputo
- īmulus
- īmus
- in
- in- 1
- in- 2
- inaccēnsus
- inaccessus
- inacēsco
- Īnachidēs
- Īnachius
- Inachus
- ināctus
- inacuī
- inads-
- inadt-
- inadustus
- inaedifico
- inaequābilis
- inaequābilitās
- inaequābiliter
- inaequālis
- inaequālitās
- inaequāliter
- inaequātus
- inaequo
- inaestimābilis
- inaestuo
- inaffectātē
- inaffectātus
- inagitābilis
- inagitātus
- inalbeo
- inalbēsco
- inalbo
- Inalpīnī
- Inalpīnus
- inamābilis
- inamārēsco
- inambitiōsus
- inambulātio
- inambulo
- inamoenus
- ināne
- ināniae
- inanimātus
- inānīmentum
- inanimus
- inānio
- inānis
- inānitās
- ināniter
- inapparātio
- inaquōsus
- inarātus
- inārdēsco
- inārēsco
- inargentātus
- inargūtē
- Īnarimē
- inārsī
- inartificiālis
- ināruī
- inassuētus
- inattenuātus
- inaudāx
- inaudio
- inaudītus 1
- inaudītus 2
- inaugurātio
- inaugurātō
- inauguro
- inaurātio
- inaurēs
- inaurītus
- inauro
- inauspicātō
- inauspicātus
- inausus
- inb-
- incaeduus
- incalēsco
- incalfacio
- incallidē
- incallidus
- incaluī
- incandēsco
- incānēsco
- >>
- inamābil|is, e
- Būdvardis, 3 linksniuotė (taisyklingas būdv. tipas), 2 galūnių. Skiemenys: BBLBB (5)
- Kuzavinis 2007
- inamābil|is, e adj. [2. in + amābilis] (comp. ~ior Se) nemeilìngas, nemalonùs, bjaurùs; homo ~is Pl nemalonùs žmogùs