- īnsessio
- īnsessor
- īnsessus
- īnsēvī
- īnsībilo
- īnsiccābilis
- īnsiccātus
- īnsideo
- īnsidiae
- īnsidiātor
- īnsidior
- īnsidiōsē
- īnsidiōsus
- īnsīdo
- īnsīgne
- īnsīgnio
- īnsīgnis
- īnsīgnītē
- īnsīgniter
- īnsīgnītus 1
- īnsīgnītus 2
- īnsilio
- īnsimulātio
- īnsimulātor
- īnsimulo
- īnsincērus
- īnsinuātio
- īnsinuo
- īnsipidus
- īnsipiēns
- īnsipienter
- īnsipientia
- īnsipio
- īnsisto
- īnsitio
- īnsitīvus
- īnsitor
- īnsitum
- īnsitus
- īnsociābilis
- īnsōlābiliter
- īnsōlātor
- īnsolēns
- īnsolenter
- īnsolentia
- īnsolēsco
- īnsolidus
- īnsolitus
- īnsōlo
- īnsolūbilis
- << >>
- īnsimul|o, āre, āvī, ātum
- Veiksmažodis, 1 asmenuotė. Skiemenys: LBBA (4)
- Jokantas 1936
īn-simulo 1 kaltinti, skųsti, yp. nekaltai arba klaidingai, mesti įtarimą mulierem, Verrem; aliquem proditionis; probri insimulasti pudicissimam feminam; alia lege, falso crimine L; callidam malitiam inimici L; su acc. c. inf. aliquem fraudandi causa discessisse.
- Kuzavinis 2007
- īnsimul|o, āre, āvī, ātum vt [1. in + simulo] káltinti; įtar̃ti (mulierem Pl); ~āre aliquem prōditiōnis Cs káltinti ką̃ išdavystè; ~āre aliquem falsō crīmine L neteisìngai ką̃ nórs káltinti