- īnstinguo
- īnstipulor
- īnstita
- īnstitī
- īnstitio
- īnstitor
- īnstitōrium
- īnstitōrius
- īnstitrīx
- īnstituo
- īnstitūtio
- īnstitūtor
- īnstitūtum
- īnstitūtus
- īnsto
- īnstrāgulum
- īnstrātum
- īnstrātus 1
- īnstrātus 2
- īnstrāvī
- īnstrēnuē
- īnstrēnuus
- īnstrepo
- īnstringo
- īnstrūctē
- īnstrūctio
- īnstrūctor
- īnstrūctus 1
- īnstrūctus 2
- īnstrūmentum
- īnstruo
- īnsuāvis
- īnsuāvitās
- Īnsuber
- Īnsubrēs
- īnsūdo
- īnsuēfactus
- īnsuēsco
- īnsuētus 1
- īnsuētus 2
- insuēvī
- īnsufficiēns
- īnsufficientia
- īnsula
- īnsulānus
- īnsulārius
- īnsulsē
- īnsulsitās
- īnsulsus
- īnsultātio
- << >>
- īnstrūctē
- Prieveiksmis. Skiemenys: LLL (3)
- Jokantas 1936
2. īnstrūctus 3 (adv. -ē) su comp. ir sup. [ptc. iš instruo] a) aprūpintas, paruoštas exercitus stetit īnstrūctus; ad exercendam iniuriam; ludos instructius fecit L su didesniu pasiruošimu; copias omnibus rebus instructas fuisse.b) išmokytas, išmiklintas *dolis et arte Pelasga; his rebus instructus accusator; vir ita instructus; in iure civili; a philosophia filosofijos atžvilgiu.