- interrogātor
- interrogātum
- interrogo
- interrumpo
- interruptē
- interruptio
- interruptus
- intersaepio
- interscapilium
- interscindo
- interscrībo
- interseco
- intersero 1
- intersero 2
- intersisto
- intersitus
- interspergo
- interspīrātio
- interspīro
- intersterno
- interstīnctus
- interstinguo 1
- interstinguo 2
- interstitī
- interstitio
- interstitium
- interstringo
- intersum
- intertexo
- intertīgnium
- intertraho
- intertrīgo
- intertrīmentum
- interturbātio
- interturbo
- interula
- interutrāsque
- intervallum
- intervello
- intervenio
- interventio
- interventor
- interventus
- interverto
- intervīso
- intervolito
- intervorto
- intervulsī
- intervulsus
- intestābilis
- intestātus
- intestīnum
- intestīnus 1
- intestīnus 2
- intēxī
- intexo
- intextus 1
- intextus 2
- intibum
- intimātor
- intimē
- intimus 1
- intimus 2
- intīnctus 1
- intīnctus 2
- intingo
- intolerābilis
- intolerābiliter
- intolerandus
- intolerāns
- intoleranter
- intolerantia
- intollo
- intono
- intōnsus
- intonuī
- intorqueo
- intortus
- intrā 1
- intrā 2
- intrābilis
- intractābilis
- intractātus
- intraho
- intrānsitīvus
- intrāxī
- intremīsco
- intremo
- intremuī
- intremulus 1
- intremulus 2
- intrepidē
- intrepidus
- intrīco
- intrīnsecus
- intrītus 1
- intrītus 2
- intrīvī
- intro 1
- intrō 2
- intrōcēdo
- >>
- intestāt|us, a, um
- Būdvardis, 2/1 linksniuotė (taisyklinga), 3 galūnių. Skiemenys: LLLB (4)
- Sirvydas 1642
-
Bez teſtámentu. Inteſtatus. Be teſtámẽto.
-
- Jokantas 1936
- in-testātus 3 [ptc. iš testor] nepadaręs testamento, intestato (abl.) mori be testamento.
- Kuzavinis 2007
- intestāt|us, a, um adj. [2. in + testātus] 1. nepalìkęs testameñto; ~ō morī C mir̃ti nepalìkus testameñto;2. liùdininkų nepatvìrtintas, nepaliùdytas Pl
- intestāt|us, a, um adj. [2. in + testātus]