- irriguus
- irrīsī
- irrīsio
- irrīsor
- irrīsus 1
- irrīsus 2
- irrītābilis
- irrītābilitās
- irrītāmen
- irrītāmentum
- irrītātio
- irrītātor
- irrīto
- irritum
- irritus
- irrōborāsco
- irrogātio
- irrogo
- irrōro
- irrubēsco
- irrūcto
- irrūmātio
- irrūmātor
- irrūmo
- irrumpo
- irruo
- irrūpī
- irruptio
- irruptus 1
- irruptus 2
- Īrus
- is
- Isaacus
- Īsaeus
- īsagōgē
- īsagōgicus
- Īsaiās
- Isara
- isatis
- Isaurī
- Isauria
- Isauricus
- Isaurus
- ischia
- ischiacus
- ischiadicus
- ischias
- Īsēum
- Īsiacus
- Īsis
- << >>
- irrump|o, ere; rūpī, ruptum
- Veiksmažodis, 3 asmenuotė. Skiemenys: LLA (3)
- Susiję: irrūpī; irruptus 1
- Jokantas 1936
ir-rumpo, rūpī, ruptum 3
a) įsilaužti, įsiveržti, įsibrauti, užpulti cum latronum manu in Galliam; in aerarium; in medios hostes, in castra, in oppidum; domum alicuius, †regiam; thalamo (dat.); in alicuius patrimonium.b) trop. įsiskverbti, įeiti luxuries in domum irrupit; *curae irrumpunt; *irrupit in aevum nefas; in fletum alicuius rūsčiai pertraukti.
- Kuzavinis 2007
- irrump|o, ere; rūpī, ruptum [1. in + rumpo] 1. įsiláužti, įsiver̃žti, įsibráuti, užpùlti (intrō Te; domum alicūjus Cs);2. prk.1) įsiskver̃bti, įeĩti (aliquid in animōs nostrōs C);2) láužyti, pažeidinė́ti; ~ere foedus La láužyti sùtartį; ~ere lēgēs Ter pažeidinė́ti įstãtymus;3) trikdýti; nedúoti ramýbės; ~ere quiētem alicūjus T trikdýti kienõ ramýbę
- irrump|o, ere; rūpī, ruptum [1. in + rumpo]